Wymagania
Czynności zawodowe
Ścieżka rozwoju
Specjalizacja

W klasyfikacji zawodów i specjalności zawód diagnosty laboratoryjnego jest pod kodem 227101.

Opis
Diagnosta laboratoryjny - osoba, która wykonuje badania diagnostyczne z zakresu chemii klinicznej, analityki ogólnej, hematologii, serologii, immunologii i bakteriologii (we współpracy z technikiem analityki medycznej), za pomocą specjalistycznych metod i aparatury laboratoryjnej, bądź nadzoruje wykonanie tych badań oraz interpretuje i ocenia ich wyniki.

Wymagania
do góry
Diagnostą laboratoryjnym, zgodnie z Art. 7 ust 1 Ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku o diagnostyce laboratoryjnej jest osoba, która:

1. ukończyła studia wyższe na kierunku analityka medyczna i uzyskała tytuł zawodowy magistra;
lub

2. ukończyła studia wyższe na kierunkach:

a) biologia lub farmacja i uzyskała tytuł zawodowy magistra,

b) chemia lub biotechnologia i uzyskała tytuł zawodowy magistra lub magistra inżyniera,

c) weterynaria i uzyskała tytuł zawodowy lekarza weterynarii,

- oraz odbyła kształcenie podyplomowe, potwierdzone egzaminem, albo uzyskała specjalizację I lub II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie analityki klinicznej, diagnostyki laboratoryjnej, mikrobiologii lub toksykologii;
lub

3. ukończyła studia wyższe na kierunku lekarskim i uzyskała tytuł zawodowy lekarza oraz odbyła kształcenie podyplomowe;
lub

4. posiada dyplom wydany w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacja Szwajcarska uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równoważny z dyplomem uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej, potwierdzającym tytuł zawodowy magistra na kierunku analityka medyczna;
lub

5. posiada kwalifikacje do wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego nabyte w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym innym niż Rzeczpospolita Polska lub w Konfederacji Szwajcarskiej, uznane w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z Ustawą z dnia 26 kwietnia 2001 roku o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów regulowanych;

6. posiada pełną zdolność do czynności prawnych;

7. posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu diagnosty laboratoryjnego;

8. została wpisana na listę diagnostów laboratoryjnych.

Czynności zawodowe
do góry

Zgodnie z Art. 2. Ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku o diagnostyce laboratoryjnej czynności diagnostyki laboratoryjnej obejmują:

1) badania laboratoryjne, mające na celu określenie właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych oraz składu płynów ustrojowych, wydzielin, wydalin i tkanek pobranych dla celów profilaktycznych, diagnostycznych i leczniczych lub sanitarno-epidemiologicznych;

2) mikrobiologiczne badania laboratoryjne płynów ustrojowych, wydzielin, wydalin i tkanek pobranych dla celów profilaktycznych, diagnostycznych i leczniczych lub sanitarno - epidemiologicznych;

3) działania zmierzające do ustalenia zgodności tkankowej;

4) wykonywanie oceny jakości i wartości diagnostycznej badań, o których mowa w pkt 1–3, oraz laboratoryjnej interpretacji i autoryzacji wyniku badań;

5) działalność naukową i dydaktyczną prowadzoną w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej.

Ścieżka rozwoju
do góry
Diagnosta laboratoryjny ma prawo i obowiązek pogłębiania i aktualizowania wiedzy i umiejętności zawodowych, w szczególności ma prawo do uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia - na temat specjalizacji można przeczytać w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 16 kwietnia 2004 roku w sprawie specjalizacji i uzyskiwania tytułu specjalisty przez diagnostów laboratoryjnych, w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 24 czerwca 2006 roku zmieniającym rozporządzenie w sprawie specjalizacji i uzyskiwania tytułu specjalisty przez diagnostów laboratoryjnych oraz w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 1 kwietnia 2009 roku zmieniającym rozporządzenie w sprawie specjalizacji i uzyskiwania tytułu specjalisty przez diagnostów laboratoryjnych.

Specjalizacja
do góry

Dziedziny mające zastosowanie w ochronie zdrowia, w których diagnosta laboratoryjny może odbywać specjalizację:

1) laboratoryjna diagnostyka medyczna;

2) laboratoryjna genetyka medyczna;

3) laboratoryjna immunologia medyczna;

4) mikrobiologia medyczna;

5) laboratoryjna transfuzjologia medyczna;

6) laboratoryjna toksykologia medyczna;

7) zdrowie publiczne;

8) zdrowie środowiskowe;

9) laboratoryjna hematologia medyczna;

10) cytomorfologia medyczna;

11) laboratoryjna parazytologia medyczna;

12) epidemiologia;

13) laboratoryjna diagnostyka sądowa.

Specjalizację może rozpocząć osoba, która spełnia łącznie następujące warunki:
a) posiada prawo wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego;
b) została zakwalifikowana do odbycia specjalizacji w postępowaniu kwalifikacyjnym.

Diagnosta laboratoryjny uzyskuje tytuł specjalisty, po odbyciu szkolenia specjalizacyjnego, zwanego dalej "specjalizacją", ustalonego programem specjalizacji i zdaniu egzaminu państwowego.