Opis
Wymagania
Ścieżka rozwoju
Czynności zawodowe

W klasyfikacji zawodów i specjalności zawód pracownika socjalnego jest pod kodem 341205.

Opis
do góry
Pracownik socjalny - osoba, która organizuje pomoc osobom indywidualnym, rodzinom, grupom społecznym w odzyskiwaniu lub wzmacnianiu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie; prowadzi poradnictwo w sprawach socjalnych i pokrewnych umożliwiających znalezienie i spożytkowanie środków do przezwyciężania trudności w osiąganiu indywidualnych celów. Zadania pomocy społecznej w gminach wykonują ośrodki pomocy społecznej. Taki ośrodek, zgodnie z Art. 110 ust. 11 Ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej "(...) zatrudnia pracowników socjalnych proporcjonalnie do liczby ludności gminy w stosunku jeden pracownik socjalny na 2 tys. mieszkańców, nie mniej jednak niż trzech pracowników."

Wymagania
do góry
Pracownikiem socjalnym, zgodnie z Art. 116 w/w Ustawy, może zostać osoba, która:

• posiada dyplom uzyskania tytułu zawodowego w zawodzie pracownik socjalny, dyplom wyższej szkoły zawodowej o specjalności praca socjalna lub ukończone studia wyższe o specjalności praca socjalna na jednym z kierunków: pedagogika, politologia, polityka społeczna, psychologia, socjologia lub nauki o rodzinie;
• otrzymała dyplom potwierdzający posiadane kwalifikacje.

Ścieżka rozwoju
do góry
W zawodzie pracownika socjalnego przewidziane zostały w w/w Ustawie dwa stopnie specjalizacji:

1) I stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej, mający na celu uzupełnienie wiedzy i doskonalenie umiejętności zawodowych pracowników socjalnych.

Do uzyskania I stopnia specjalizacji pracownik socjalny powinien:
a. posiadać co najmniej trzyletni staż pracy w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej,
b. odbyć szkolenie w zakresie I stopnia specjalizacji,
c. zdać egzamin przed regionalną komisją egzaminacyjną - egzamin ma formę ustną.

2) II stopień specjalizacji zawodowej z zakresu pracy socjalnej, mający na celu pogłębienie wiedzy i doskonalenie umiejętności pracy z wybranymi grupami osób korzystających z pomocy społecznej.

Do uzyskania II stopnia specjalizacji pracownik socjalny powinien:
a. posiadać I stopień specjalizacji lub ukończone studia magisterskie na kierunkach: pedagogika, politologia, psychologia, socjologia lub nauki o rodzinie,
b. posiadać co najmniej pięcioletni staż pracy w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej lub w podmiotach i instytucjach - jednostkach organizacyjnych właściwych w sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, szpitalach, placówkach opiekuńczo - wychowawczych, zakładach karnych,
c. odbyć szkolenie w zakresie II stopnia specjalizacji oraz przygotować pracę dyplomową,
d. zdać egzamin, łącznie z obroną pracy dyplomowej, przed Komisją - egzamin ma formę ustną.

Z racji celu swojej pracy pracownika zatrudniać mogą - między innymi - jednostki organizacyjne właściwe w sprawach zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu, szpitale, placówki opiekuńczo - wychowawcze, zakłady karne. Oczywiście celem takiego zatrudnienia powinno być wykonywanie zadań tych w zakresie pomocy społecznej.

Czynności zawodowe
do góry
Do zadań pracownika socjalnego należy:

• konieczność dokonywania analizy i oceny zjawisk, które powodują zapotrzebowanie na świadczenia z pomocy społecznej oraz kwalifikowanie do uzyskania tych świadczeń;
• udzielanie informacji, wskazówek i pomocy w zakresie rozwiązywania spraw życiowych osobom, które dzięki tej pomocy będą zdolne samodzielnie rozwiązywać problemy będące przyczyną trudnej sytuacji życiowej;
• przyczynianie się do wzmacniania zdolności swoich podopiecznych do samodzielnego rozwiązywania własnych problemów oraz pomoc w uzyskaniu pracy;
• posługiwanie się przepisami prawa w realizacji swych zadań;
• poradnictwo dotyczące możliwości rozwiązywania problemów i udzielania pomocy przez właściwe instytucje państwowe, samorządowe i organizacje pozarządowe oraz wspieranie w uzyskiwaniu pomocy;
• udzielanie pomocy zgodnie z zasadami etyki zawodowej;
• pobudzanie społecznej aktywności i inspirowania działań samopomocowych w zaspokojeniu niezbędnych potrzeb życiowych osób, rodzin, grup i środowisk społecznych;
• współpraca i współdziałanie z innymi specjalistami w celu przeciwdziałania i ograniczania patologii i skutków negatywnych zjawisk społecznych;
• inicjowanie nowych form pomocy osobom i rodzinom mającym trudności oraz inspirowanie powołania instytucji świadczących usługi służące poprawie sytuacji życiowej takich osób i rodzin;
• współuczestniczenie w inspirowaniu, opracowaniu, wdrożeniu oraz rozwijaniu regionalnych i lokalnych programów pomocy społecznej ukierunkowanych na podniesienie jakości życia;
• inicjowanie i uczestniczenie w badaniach problemów społecznych (diagnoza potrzeb);
• monitorowanie oraz ewaluacja programów i działań;
• dążenie do podnoszenia jakości usług oraz systematyczne podwyższanie kwalifikacji zawodowych poprzez uczestnictwo w różnych formach szkolenia i samokształcenie.

Dodatkowo pracownik socjalny organizuje pomoc osobom indywidualnym, rodzinom, grupom społecznym w odzyskiwaniu lub wzmacnianiu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie; prowadzi poradnictwo w sprawach socjalnych i pokrewnych umożliwiających znalezienie i spożytkowanie środków do przezwyciężania trudności w osiąganiu indywidualnych celów; wzmacnia zdolności grup i społeczności lokalnych do samodzielnego rozwiązywania własnych problemów oraz rozwoju; efektywnie organizuje zróżnicowane formy pomocy i zarządza nimi.