Opis
Wymagania
Egzamin
Opłaty
Zadania zawodowe

W klasyfikacji zawodów i specjalności zawód pracownika ochrony fizycznej I stopnia jest pod kodem 541308.

Opis
do góry
Pracownik ochrony fizycznej pierwszego stopnia to osoba posiadająca uprawnienia stałej, lub doraźnej ochrony fizycznej. Może ona dozorować sygnały w systemach alarmowych, które są w nich gromadzone i przetwarzane.

Wymagania
do góry
Licencję pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia, zgodnie z Ustawą z dnia 22 sierpnia 1997 roku o ochronie osób i mienia, może otrzymać osoba, która:

• posiada obywatelstwo polskie lub obywatelstwo innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
• ukończyła 21 lat,
• ukończyła szkołę podstawową,
• ma pełną zdolność do czynności prawnych stwierdzoną własnoręcznym oświadczeniem,
• nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne,
• ma uregulowany stosunek do służby wojskowej,
• posiada nienaganną opinię wydaną przez komendanta komisariatu Policji właściwego ze względu na miejsce zamieszkania,
• posiada zdolność fizyczną i psychiczną do wykonywania zadań, stwierdzoną orzeczeniem lekarskim,
• legitymuje się dyplomem lub świadectwem szkoły lub innej placówki oświatowej, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznego wykształcenia, albo pełniła nienaganną służbę w stopniu podoficera lub chorążego w Biurze Ochrony Rządu przez okres co najmniej 15 lat, albo ukończyła kurs pracowników ochrony pierwszego stopnia i zdała egzamin przed właściwą komisją.

Egzamin
do góry
Osoby, które nie posiadają dyplomów i świadectw potwierdzających uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie ochrony osób i mienia, aby uzyskać licencję muszą zdać egzamin. Egzamin organizuje komendant wojewódzki policji, nie rzadziej niż raz na trzy miesiące.
Egzamin składa się z części teoretycznej i praktycznej.
Część teoretyczna składa się z części pisemnej i ustnej. Ocena negatywna z części pisemnej skutkuje niedopuszczeniem do części ustnej egzaminu.
Część praktyczna to egzamin z umiejętności samoobrony, technik interwencyjnych oraz strzeleckich.
Oceny są dwustopniowe - pozytywna lub negatywna.

Minimalny zakres programów kursów dla osób ubiegających się o licencję pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia określa Załącznik nr 1 do Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 sierpnia 1998 roku w sprawie rodzajów dyplomów i świadectw wydawanych przez szkoły i inne placówki oświatowe, które potwierdzają uzyskanie specjalistycznych kwalifikacji w zakresie ochrony osób i mienia, minimalnego zakresu programów kursów pracowników ochrony fizycznej pierwszego i drugiego stopnia oraz zakresu obowiązujących tematów egzaminów i trybu ich składania, składu komisji egzaminacyjnej i sposobu przeprowadzania egzaminu.
Zakres obowiązujących tematów do egzaminu zawiera załącznik nr 4 do w/w Rozporządzenia.

Opłaty
do góry
Opłata za wydanie licencji, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 lipca 1998 roku w sprawie wysokości i trybu wnoszenia opłaty za wydanie licencji pracownika ochrony, wynosi 50% opłaty skarbowej za wydanie koncesji na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług ochrony osób i mienia.

Licencję wydaje się na czas nieokreślony. Wydaje ją, lub odmawia wydania Komendant Wojewódzki Policji, właściwy ze względu zamieszkania wnioskującego.

Zadania zawodowe
do góry
Pracownik ochrony fizycznej pierwszego stopnia zgodnie z Ustawą z dnia 22 sierpnia 1997 roku o ochronie osób i mienia, jest uprawniony do:

• stałej lub doraźnej ochrony fizycznej osób i mienia,
• dozorowania sygnałów w systemach alarmowych, które są w nich gromadzone i przetwarzane,
• uczestniczenia w konwojowaniu przedmiotów niebezpiecznych i wartościowych, w tym wartości pieniężnych,
• ustalania uprawnień do przebywania na obszarach lub w obiektach chronionych oraz legitymowania osób, w celu ustalenia ich tożsamości,
• wezwania osób do opuszczenia obszaru lub obiektu w przypadku stwierdzenia braku uprawnień do przebywania na terenie chronionego obszaru lub obiektu albo stwierdzenia zakłócania porządku,
• ujęcia osób stwarzających w sposób oczywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla chronionego mienia, w celu niezwłocznego oddania tych osób Policji,
• zastosowania środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w ustawie, w przypadku zagrożenia dóbr powierzonych ochronie lub odparcia ataku na pracownika ochrony,
• użycia broni palnej w przypadkach określonych w/w ustawie.

Z racji faktu, że praca ta może okazać się niebezpieczna, jak również wymagać działania w sytuacjach zagrożenia osoba wykonująca ten zawód musi wykazać się odpowiednimi kwalifikacjami oraz predyspozycjami. Warto również zaznaczyć, że Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 roku o ochronie osób i mienia określa obszary, obiekty, urządzenia i transporty podlegające obowiązkowej ochronie.